VI tom „Harcerskiego Słownika Biograficznego” pod patronatem Krakowskiego Holdingu Komunalnego S.A.
W ostatnich dniach grudnia ukazał się VI tom „Harcerskiego Słownika Biograficznego", wielotomowej publikacji, mającej na celu zgromadzenie biografii zasłużonych, nieżyjących już osób związanych z polskim harcerstwem.
Wśród 100 zaprezentowanych w nim postaci znalazł się szereg instruktorów krakowskiego harcerstwa. Są wśród nich hm. Wanda Andrusikiewicz, zastępczyni komendanta Krakowskiej Chorągwi Harcerstwa (1957–1959); hm. Wojciech Bąk (1949–2013), długoletni instruktor krakowskiej krakowskich Szczepów Lotniczych, współorganizator Harcerskiego Klubu Balonowego; Marian Bąkowski (1901−1984), współorganizator harcerstwa w Nowej Wsi k. Krakowa, kwatermistrz Miejscowej Komendy Skautowej w Krakowie (1917), instruktor nestor „Czarnej Trzynastki Krakowskiej"; phm. dr Tadeusz Boy, drużynowy (1933–1937) i patron 7 Krakowskiej Drużyny Harcerzy, żołnierz Polskich Sił Zbrojnych na Zachodzie; phm. Stanisław Bugajski, hufcowy Hufca Męskiego w Nowym Sączu (1920–1923), żołnierz AK, autor pieśni „O Panie Boże, Ojcze nasz"; działacz harc. Zdzisław Dziędzielewicz-Kirkin (1916–2010), taternik i przewodnik tatrzański, drużynowy I Zakopiańskiej Drużyny Harcerzy (1933–1934), kierownik Sekcji Wysokogórskiej Harcerskiego Klubu Narciarskiego w Zakopanem (1936–1937); przod. Ignacy Fik, (1904–1942), znany krytyk literacki, drużynowy 6 Krakowskiej Drużyny Harcerzy (1923–1925), patron hufców Kraków-Zwierzyniec (1962–1972) i Kraków-Krowodrza (od 1974); hm. dr Władysława Maria Francuz (1944–2017), profesor oświaty, kierowniczka Harcerskiego Zespołu Pieśni i Tańca „Małe Słowianki" (1975–1990); Helena Furmańczykowa (1892–1943), hufcowa Hufca Żeńskiego w Krakowie (1923), hm. Janina Golka (1905–1989), instruktorka Komendy Krakowskiej Chorągwi Harcerek (1936–1939) i Komendy Krakowskiej Chorągwi Harcerstwa (1957–1959); ks. phm. Władysław Grohs de Rosenburg (1910–1977), kapelan Hufca Harcerzy Oświęcim (1939) i hufcowy Hufca Harcerzy Kęty (1947–1948); hm. Aleksander Jamrozek (1904−1942), zastępca komendanta Krakowskiej Chorągwi Harcerzy (1930−1933), komendant Pogotowia Harcerzy (1938), koordynator działalności Szarych Szeregów na Rzeszowszczyźnie (1939−1940); hm. prof. dr hab. Zygmunt Jamroży (1928–2010), namiestnik zuchowy Hufca Harcerzy w Miechowie (1946–1948), zastępca kierownika Wydziału Zuchów Komendy Krakowskiej Chorągwi Harcerstwa (1960–1964); hm. Wanda Kwiatkowska (1933–2005), założycielka i komendantka Szczepu „Puszcza" (1964–1974); hm. dr Zygmunt Mitera (1903–1940), p.o. hufcowego Hufca Kraków-Podgórze (1922), por. WP, jeniec obozu w Starobielsku; Tadeusz Moskal-Motarski (1886–1940), kpt. rez., hufcowy Hufca Harcerzy w Krakowie-Podgórzu (1922), jeniec obozu w Kozielsku; hm. Zofia Ozaist (1901–1971), hufcowa Hufca Żeńskiego w Sandomierzu (1930) i Hufca Harcerek w Żywcu (1932–1938, 1945–1947); hm. Barbara Panaś (1925–2010), hufcowa Hufca Harcerek w Wieliczce (1948–1949), Hufca Mszana Dolna (1975–1977) i Hufca Gorczańskiego (2003–2007); hm. dr med. Marian Pieczarkowski (1905–1989), kierownik Wydziałów Komendy Krakowskiej Chorągwi Harcerzy: Osobowego (1931−1932), Zrzeszeń Starszoharcerskich (1935) i Zdrowia (1947−1948), żołnierz ZWS/AK; ks. bp phm. Jan Pietraszko (1911–1988), kapelan Krakowskiej Chorągwi Harcerek (1947), kapelan Hufców Harcerek i Harcerzy w Zakopanem (1945–1946); hm. prof. dr hab. Maciej Radnicki (1952–2009), członek Rady i Komendy Małopolskiej Chorągwi Harcerzy Związku Harcerstwa Rzeczypospolitej (2004–2009), sternik jachtowy; phm. prof. dr hab. Stanisław Rączkowski (1912–2006), komendant Chorągwi Krakowskiej Szarych Szeregów (1939–1940); hm. Tadeusz Rokossowski (1925–1996), zastępca komendanta „Zawiszy" Krakowskiej Chorągwi Szarych Szeregów (1945), hufcowy w Krakowie (1945–1950), zastępca komendanta Krakowskiej Chorągwi Harcerzy (1948–1949) i Krakowskiej Chorągwi Harcerstwa (1957–1958); phm. Zbigniew Sanakiewicz (1924–1986), harcerz Szarych Szeregów, żołnierz Armii Krajowej; hm. Stanisław Spólnik (1939–2013), komendant Hufca Kraków-Podgórze (1965–1975), drużynowy Kręgu Seniorów Harcerstwa Hufca Kraków-Podgórze (1992–2011); hm. Zofia Sułek (1916–2016), kierowniczka Referatu „Nieprzetartego Szlaku" Komendy Krakowskiej Chorągwi ZHP (1976–1982); hm. dr Antoni Śliwa (1926−2013), żołnierz AK, pilot Krakowskiej Chorągwi Harcerstwa (1961–1968); Stanisław Thun (1894–1944), ppłk WP, dowódca Grupy/Kompanii Harcerskiej przy 2 Dywizji Piechoty Legionów (1919), zastępowy jednego z pierwszych zastępów skautowych w Krakowie (1911), kapitan jachtowy żeglugi morskiej; Leon Weinbrenner harcerz orli (1916–1944), instruktor komendy Hufca Limanowa (1939), żołnierz podziemia; przod. Leopold Węgrzynowicz (1881–1960), komendant drużyn skautowych w Krakowie (1919); hm. Jadwiga Wojciechowska-Biernakiewiczowa (1900–1990), komendantka Krakowskiej Chorągwi Żeńskiej (1921– 1922) i hufcowa Hufca Żeńskiego w Krakowie (1924–1925).
Oczywiście podane powyżej krótkie z konieczności notki nie wyczerpują zasług wymienionych postaci, a co najmniej część z nich jest wielu instruktorom i wychowankom krakowskiego harcerstwa dobrze znana.
Wśród autorów haseł biograficznych znajdują się członkowie Komisji Historycznej Chorągwi Krakowskiej, instruktorzy Chorągwi i nasi stali współpracownicy: hm. Lesław Dall, hm. Andrzej Gaczorek, hm. Jan Ozaist, phm. Bartosz Rzońca i hm. Krzysztof Wojtycza. Redaktorem wydawnictwa i także autorem haseł jest hm. dr hab. Janusz Wojtycza.
Wydanie niniejszego tomu umożliwiło wsparcie z Krakowskiego Holdingu Komunalnego S.A., który już poprzednio przyczynił się do publikacji w 2022 r. monografii „Hufiec Kraków-Podgórze w latach 1957‒1989" pióra Andrzeja Gaczorka, Jerzego Klinika i Wiesława Wójcika, członków Komisji Historycznej.
Wśród ponad 600 opublikowanych dotychczas w „Harcerskim Słowniku Biograficznym" haseł znalazła się większość postaci, które w przeszłości miały wpływ na powstanie, ukształtowanie się i rozwój ruchu harcerskiego. Pamiętaliśmy także o wychowankach organizacji, którzy oddali życie w służbie dla Ojczyzny i tych, którzy służbę Ojczyźnie, podjętą w harcerstwie, kontynuowali na innych polach aktywności. Wszystkie te postacie mogą być dla harcerek i harcerzy wzorami osobowymi, bliskimi poprzez przynależność do tego samego ruchu, a także patronami jednostek harcerskich.
Wszystkich chętnych zapraszamy do współpracy, gdyż wiele postaci jeszcze nie zostało zaprezentowanych w „Słowniku", zwłaszcza spośród lokalnych działaczy, będących w swoich środowiskach symbolami wierności idei harcerskiej. Ich biografie oczekują na opracowanie, które może być jednym z zadań podejmowanych przez młodych instruktorów w ramach prób na stopnie instruktorskie, a może też stać się początkiem głębszych studiów nad dziejami harcerstwa w lokalnym środowisku i regionie, a potem także całej organizacji.
ELEKTRONICZNA WERJA PUBLIKACJI
Patron wydania: 
